Stil

Dit is nog niet klaar!


Na afloop van de begrafenis, gaan er nog wat mensen mee naar ons huis. Fijn om niet gelijk in een stil leeg huis te zijn.

We gaan eerst boven kijken en laten de kinderen zien, dat het plekje waar Es lag, nu leeg is. We zetten alle ramen open. De geur van dood is zo aanwezig.

Langzaam aan vertrekt iedereen. Ryan mag nog bij ons blijven vandaag, zijn mama gaat alleen naar huis.
We zijn weer met ons eigen gezinnetje, maar met een kindje minder. Vreemd stil, zonder onze druktemaker. Es was altijd zo aanwezig, ze leek een ruimte te vullen.

's Avonds brengt Sem Ryan naar huis, en breng ik Vera naar bed. Ze is moeilijk tot rust te brengen. Ook blijft ze borst weigeren. Als ze uiteindelijk slaapt, bekijk ik samen met Kim, de video-opname van vandaag. Ik was al hele stukken kwijt.

En nu weet ik het even niet meer...

Het leven gaat verder...


De continue geur van dood...

Zo stil, zo leeg, zo verscheurd...

En zijn geen woorden meer...

Pijn, zoveel pijn...

Dit is echt, levensecht, de dood...

Zal tot het einde blijven, verankerd in ons diepste zijn...


Hier wordt nog aan gewerkt!


Hier wordt nog aan gewerkt!